Pokerowe Ego
by Steve Badger

"Grając w bilard, byłem jak dobry psychiatra. Wyleczyłem przeciwników z ich wszystkich marzeń i złudzeń”
-- Minnesota Fats (słynny amerykański bilardzista, zm.w 1996)

Poza uprawianiem seksu i śpiewaniem pod prysznicem, nie ma zbyt wielu dziedzin życia, w których byłaby większa różnica pomiędzy własną oceną swoich zdolności, a ich faktycznym stanem niż w pokerze. Świat jest pełen naśladowców Barta i Breta Maverick i co więcej - pokerowy świat jest pełen “Mavericków” – graczy , którzy myślą, że są obdarzeni szczególnymi zdolnościami, podczas gdy w rzeczywistości... po prostu nie są.

Jak na ironię poker jest tak niesamowicie skomplikowany właśnie dlatego, że jest taki prosty. Dostajesz jakieś karty, potem kolejne, betujesz, wygrywasz lub przegrywasz i robisz to samo w kółko. Podstawy pokera wymagają pewnych elementarnych umiejętności. Przez tą właśnie prostotę twoja gra w każdej minucie może przejść od wybitnej do okropnej. Każdy aspekt gry oferuje szeroki wachlarz strategii do wyboru.

Jedna kropla wody nie ma na nic wpływu. Ale weź miliony kropel wody i będziesz miał śmiertelne powodzie, czy erozje na miarę Grand Canyon. To jest poker – skumulowane skutki setek wydarzeń, które pojedynczo nie mają znaczenia, ale razem nabierają dużej mocy. Poker jest złożoną, trudną grą, w której nikt nigdy nie był i nie będzie prawdziwym, niepokonanym mistrzem nad mistrzami. [przyp.tłum.: wyjątkiem od tej sytuacji jest nasza liga na chlipoker-brak-polskiej-licencji!, w której nikt nie ma szans z Radostem, ale Pan Steve Badger pewnie jeszcze się o tym nie dowiedział]

Pomyśl sobie o wszystkich sytuacjach, w których ktoś chciał cię wyblefować. Szanse na to, że zawsze będziesz wiedział, że ktoś cię blefuje są zerowe. Nikt nigdy nie będzie aż taki dobry. Najlepsi gracze na świecie ciągle popełniają jakieś błędy choćby dlatego, że mają tak wiele decyzji do podjęcia i zbyt mało informacji o nich. Najlepsi gracze rozumieją jednak, że nie są idealni, że zawsze mogą coś poprawić, że jest mnóstwo rzeczy, których nie mogą być pewni w pokerze (no chyba, że graliby z wszystkimi możliwymi przeciwnikami na świecie).

Z drugiej strony, część naprawdę słabych graczy to są ci, którzy myślą, że wiedzą już wszystko. Bycie „wszechwiedzącym” jest jedną z najgorszych cech, jakie może mieć pokerzysta. Poza tym są jeszcze osoby, które po prostu myślą, że grają znacznie lepiej, niż ma się to w rzeczywistości i tacy, którzy nie doceniają tego, jak wiele muszą się jeszcze nauczyć.

Poker online jest wysypiskiem leniwców, bazujących na własnym ego, żyjących w iluzji bycia jak Maverick. Niektórzy słabi pokerzyści grają tylko dla dobrej zabawy. Są też okropni gracze, których gra online sprowadza się do „maverickowania” – myślą, że grają lepiej niż w rzeczywistości i sądzą, że nie muszą grać zawsze w skupieniu.

W prawdziwych kasynach nie spotkasz zbyt wielu tych ego-Maverickowych graczy. Łatwiej jest zauważyć słabych graczy. Jeśli myślisz, że jesteś mądry, powinieneś pójść na lunch do stołówki NASA. Jeśli myślisz, że jesteś twardy, wystartuj w walce MMA w klatce. Przeciętność szybko nauczy cię pokory. Poza tym bez względu na to jak bystry czy twardy jesteś w tej chwili, otaczając się całym tabunem bystrych i twardych gości powienieneś wiedzieć, że tylko te rzeczy nie wystarczą do pokonania ludzi z prawdziwymi umiejętnościami.

Musisz pracować naprawdę ciężko… jak na ironię – dokładnie tak to robili bracia Maverick.

Musisz łapać te przysłowiowe kropelki umiejętności i wiedzy przy każdej, najmniejszej nawet okazji. Musisz tworzyć swoje własne kropelki, a nie tylko czekać, aż ci jakieś skapną. Doskonała gra w pokera jest czymś nieosiągalnym i nikt nie jest nawet blisko tego celu. Kiedy będzie ci się wydawało, że jesteś naprawdę kimś, pojawi się taki gość jak Minnesota Fats i nauczy cię niejednego. I dotyczy to każdego gracza na świecie.

Kiedy zaczniesz myśleć, że umiesz już wszystko, będzie to oznaczało, że wszystkiego musisz się dopiero nauczyć.


źródło: http://www.playwinningpoker.com